Dom na siedlisku żmij? Spotkanie z Wykluczonymi Osobowościami.

"Identyfikacja tylko z własną „jasną” stroną i wykluczanie „ciemnej” części to jak budowanie domu na jamie pełnej grzechotników – jesteśmy nieświadomi, że pod nami wiją się węże, dopóki pewnego dnia wąż nas nie ukąsi lub nie zatruje kogoś jadem."

H. S. Stone

Ćwiczenie.

Poświęć sobie chwilę, w ciszy, żeby nikt Ci nie przerywał.

Przypomnij sobie kilka ostatnich sytuacji, kiedy pokłóciłaś się, wybuchłeś, zamilkłaś, choć chciałaś coś powiedzieć, wycofałeś się, zaatakowałaś, nakrzyczałeś, rozpłakałaś.

Zadaj sobie następujące pytania.

Kto nacisnął moje emocjonalne guziki?

Kogo obwiniam za swoją reakcję?

Kto jest tak wspaniały, że wypadam słabo w porównaniu z nim, z nią?

Żona, partner, dziecko, szef, kobieta na kasie, inny kierowca, koleżanka, polityk, współpracownik, lekarka, nauczycielka, profesor?

„To przez niego tak się źle czuję, ona tak na mnie działa, moje dziecko doprowadza mnie do furii, ta baba mnie zdenerwowała, ten gość się przechwalał, ta prowadząca jest taka mądra, ci ludzie w ogóle nie myślą, przez niego zawsze płaczę, mój szef to dupek.”

Jeśli potrafisz zauważyć, jacy ludzie, jakie sytuacje „naciskają twoje emocjonalne przyciski” wywołując negatywne reakcje lub których przeceniasz, wywyższasz, słuchasz bez refleksji - to właśnie spotykasz swoje WYKLUCZONE JA.

Reakcje NIEADEKWATNE do sytuacji, silne, bez kontroli, natychmiastowe, automatyczne to arsenał naszych ODRZUCONYCH CZĘŚCI.

Spotkanie własnych WYKLUCZONYCH w innej osobie, która prezentuje nam nasz UKRYTY wzorzec zwalnia duże pokłady energii zgromadzonej przez lata w „więzieniu” nieświadomości.

Im większa przemawia przez nas nienawiść i osąd, tym potężniejszy jest nasz wewnętrzny ODRZUCONY GŁOS.

Jak powstają WYKLUCZONE OSOBOWOŚCI?

Wszyscy rodzimy się z pewnego rodzaju „psychicznym odciskiem palca” - różnimy się w niepowtarzalny sposób. To indywidualna-nasza konfiguracją genów, biologicznej budowy, rodziny, otoczenia, kraju.

Od momentu pojawienia się na świecie nasza fizyczność (geny, biologiczna struktura) i środowisko cały czas wchodzą w interakcje.

Rodzice, rodzeństwo, opiekunowie, potem rówieśnicy, nauczyciele (szkolni, duchowi, religijni itd), system, społeczeństwo „decydują” co zostanie w nas zaakceptowane, uznane, przyjęte jako dobre, dozwolone, na co jest zgoda.

Jesteśmy „zmuszani” do odrzucenia naturalnych, instynktownych energii, na które nie ma zgody.

Pewne wzorce są odrzucane gdyż są NIE DO PRZYJĘCIA w danej rodzinie, grupie, kraju.

Poprzez kary, zakazy, nakazy ale także w bardziej subtelny sposób – poprzez uniesienie brwi, pokiwanie z dezaprobatą głową, wzdychnięcie gdy dziecko robi coś co nie jest akceptowane (np. śmiech podczas obiadu u mamy czy zachwyt nad liściem na spacerze).

Systematycznie lub jednorazowo (pod wpływem traumatycznego zdarzenia) pewne Części zostają wyrzucane poza granicę świadomości. Jednak nie znikają.

W tym samym czasie kształtują się także Podstawowe Osobowości – połączone z tym, czego wymaga, żąda, akceptuje otoczenie. Służą między innymi pełnieniu straży na granicy pomiędzy świadomością i nieświadomością – aby WYKLUCZONE JA nie przedostały się i żeby „nie kłuły w oczy”.

Jednak paradoksalnie te ODRZUCONE GŁOSY zwiększają moc w nieświadomości i z biegiem czasu mogą stać się destrukcyjne i przerażające.

Kiedy są ignorowane, stają się paskudne i mściwe.

Im dłużej i głębiej WYKLUCZONE JA są uwięzione tym bardziej „szalone” się stają.

Gdy w końcu się pojawiają (uda im się przekroczyć granicę świadomości) często mają bardzo prymitywną formę i prymitywnie się zachowują – tzn my się tak zachowujemy pod wpływem WYKLUCZONYCH JA.

Po takim przejęciu psychiki mówimy zwykle:

„nie wiem co się stało, jakbym to nie była ja, nie wiem dlaczego tak zrobiłem, straciłam kontrolę, nie chcę wydzierać się na dzieci a to robię, obiecywałem sobie, znów zraniłam, nie rozumiem co mnie tak sparaliżowało”.

Mogą również przejawić się w objawach z ciała - nagłe ataki bólu, wysypki, różnego rodzaju zmiany, zapalenia, torbiele.

W ekstremalnych formach bywają wręcz „demoniczne” - zachęcające do skrzywdzenia siebie (próby samobójcze) lub innych (psychopaci, molestujący dzieci, gwałciciele, opętani, zdiagnozowani jako „chorzy psychicznie” itp.

Dialog z ODRZUCONYMI OSOBOWOŚCIAMI to moment często pierwszy raz od wielu lat, gdy mogą opowiedzieć swoją wersję historii.

Gdy mogą nareszcie „przemówić” a ich Głos jest wysłuchany, akceptowany, szanowany i traktowany poważnie ich energia zmienia się.

Z destrukcji w rekonstrukcję, z niszczenia w budowanie.

Uznanie i wysłuchanie WYKLUCZONYCH GŁOSÓW nie oznacza, że trzeba się nimi stać. Oznacza to po prostu, że stajemy się bardziej pełni ponieważ uczymy się szanować siebie także od „drugiej strony”.

Nie zmienimy zachowania ani nie staniemy się WYKLUCZONĄ CZĘŚCIĄ.

Fragment sesji

Marcin odkrył w sobie (podstawowy wzorzec Marcina to postawa zachowawcza, skrępowana) GŁOS SWOBODY (Wykluczona Część).

To było nagłe i potężne przeżycie. Głos został wysłuchany z uwagą przez Marcina.

W zależności od potrzeb może wtedy użyć tej energii, gdyż jest już dostępna – nie jest wydziedziczana poza granicę świadomości.

Gdy jest na imprezie pozwala SWOBODZIE działać.

Nie potrzebuje już alkoholu, żeby się wyluzować. Gdy bawi się z dziećmi może tarzać się po podłodze i wygłupiać bez poczucia, że to „nie wypada”.

Nie oznacza to jednak, że Marcin ma teraz rzucić się w wir swobodnych doświadczeń i porzucić Zachowawczą Osobowość. To zastąpiłoby jedną skrajność drugą.

Celem pracy z OSOBOWOŚCIAMI jest równowaga – doświadczanie siebie, innych ludzi, różnych sytuacji z perspektywy Świadomego Ja, które zawiera w sobie Podstawowe Ja i Wykluczone Ja.